Zobacz Niewidzialnych

... po prostu... oniemiałam...
brak słów, bardzo mnie Twój post wzruszył, koniecznie muszą ją zamówić.
Bardzo Ci dziękuję, że zdecydowałaś się opisać tę książkę, bo nie wiem czy informacja o niej dotarłaby do mnie.

Czasem, zwłaszcza zimą próbuje wyobrazić sobie jak to strasznie ciężko musi być nie mieć domu.... myślę sobie, że to coś niewyobrażalnie trudnego, to niezwykłe, że są takie inicjatywy.. bardzo dziękuję, że mi ją przybliżyłaś.

Dzięki za wpis. Pomysł, książka i cała akcja godne uwagi i polecenia.
A sama książka w takiej formie to niesamowita ciekawostka.
Pozdrawiam serdecznie :)

Fajny pomysł na zbiórkę na pieniędzy :) Ale nie oszukujmy się, poza skrajnymi przypadkami, większość bezdomnych zostaje nimi na własne życzenie.

Mocne! Jestem jak nabardziej za pomaganiem osobom bezdomnym.

Niesamowite. Poryczałam się oczywiście w pracy...Ale wiem już komu przekażę 1% w tym roku.
Buziaki

Niesamowity pomysł i wspaniała akcja :)

I think this is amazing and very clever! Our son who is studying to be a nurse has worked for a small time with the monks here who feed the homeless. God bless them and the fantastic, important work that they do.

Niezwykła książka! Kapitalny pomysł. Cieszę się że mogłam o niej dowiedzieć.

niesamowita książka....

Niezwykły sposób zwrócenia uwagi na taki poważny temat!!!A Twój wpis bardzo zachęcający do spojrzenia głębiej na sprawę:))

Bezdomność to prawdziwy dramat - książka jest wyjątkowa - dziękuje, że napisałaś o niej.

Cel szczytny,ale nie każdy bezdomny chce wyjść z bezdomności.
Ja miałam ostatnio bardzo nieprzyjemną sytuację z bezdomnym młodzieniaszkiem.Wychodzę ze sklepu a on do mnie-niech się pani zatrzyma i mnie wysłucha-stanęłam,a on do mnie-pani mi da jakieś pieniądze bo ja bezdomny jestem!-a ja młody człowieku całe życie ciężko tyrałam,żeby właśnie nie być bezdomną i nie dam ci kasy tylko proponuję iść poszukać jakiejś pracy-a on z wrzaskiem na mnie TAK!NIE LUBI PANI BEZDOMNYCH!SZKODA PANI PARĘ GROSZY!i drze pysk na całą ulicę za mną,więc wróciłam i mówię mu-czy zapytałeś się mnie czy mam za co opłacić czynsz(jestem na emeryturze)?stoisz tu i wrzeszczysz na mnie a dla siebie nic nie robisz!zamiast tu stać w następnym domu trwa budowa,zapytaj czy nie potrzebują kogoś do pomocy,a nie napadaj bogu ducha winnych ludzi że ci nie dają kasy,wstydziłbyś się!!!powiedziałam mu to ze stoickim spokojem,ale wierz mi w środku się gotowałam!!!gdy odeszłam podszedł do mnie starszy pan i powiedział,wie pani on tu codziennie tak ludzi napada ale jeszcze nie słyszałem żeby mu ktoś powiedział do słuchu jak pani:)
tyle i na temat:)kto chce niech daje,ale wydaje mi się że nie tędy droga:))

niesamowite! bardzo pomysłowe i na pewno zwróci uwagę na ten problem! jak Ty to wynalazłaś? sama jestem z Warszawy, ale teraz mieszkam daleko od kraju więc nie wiedziałam o tej akcji... bardzo szczytny cel, by pomagać!

Słyszałam o tym... To prawda, że patrzymy a nie widzimy... słuchamy a nie słyszymy... jakże często, niestety!

Nie słyszałam o tym, choć wiem, że ten rok w Kościele poświęcony jest bezdomności i bezdomnym. Genialna forma zwrócenia uwagi na ten problem, taka unikatowa ta książka.
Ale muszę też coś dodać od siebie. Przez półtora miesiąca pracowałam w schronisku dla bezdomnych mężczyzn, miała to być praca, a okazała się wolontariatem. Było to złe miejsce, źle zarządzane (chcę myśleć, że tylko jedno w skali kraju, bo na pewno inne są okay i bardzo potrzebne), pili nie tylko bezdomni tam mieszkający... resztę każdy może sobie dopowiedzieć.

bardzo mnie zaciekawiłaś...

Niesamowity projekt!